Ondanks de zon stak er toch een straffe wind op windkracht 5 met windstoten tot 7 en dan te bedenken dat ons tentje op een heuveltje staat op de rand van een klif. Bescherming tegen de wind van 0,0. Dus hebben we de tarp maar weggehaald uit voorzorg, dat zou toch maar een grote windvanger zijn geweest. Maar ja.. hoe nu het water te warmen op een 1 pits gasbrandertje, dit duurt het eeuwen voordat het water warm wordt (hier kun je heel de gasfles op leeg stoken met die wind die de gasvlam deels uitblaast). Dus dan maar in de tent en jawel binnen 5 min thee water! Na het ontbijt nog snel even wassen voor de Franse invasie het gebouw weer heeft ingenomen. (dit behoeft een kleine uitleg : De camping waar we op staan is kleine, maar wel een erg mooie camping. Je moet met de auto over een klein heuvelachtig berg weggetje langs de kust om bij de zeecamping te komen (caravans en campers kunnen er niet terecht). Je moet heel voorzichtig rijden met de auto want anders raak je de bodem en als je de heuveltjes overrijdt zie je over de motorkap niet waar je rijdt, beetje te veel naar links of naar rechts of je staat met je wiel over de rand. Maar goed omdat de camping maar klein en kneuterig is, is het toiletgebouw dat ook. Een klein houten gebouwtje met daarin 2 wc’s en 1 douche voor de heren en idem voor de dames. Kortom eigenlijk al te klein voor de regulieren camping gasten, maar als je ook nog eens een buslading vol in dit geval Franse kinderen of jeugd toelaat op de camping dan zijn 2 douches en 4 wc’s erg weinig en als de Franse prinsen en prinsessen toilet maken ben je zo een paar uur verder en als je dan nodig naar de wc moet tsjaaaaa. Wat dan tegen een boom!? Nee hoor, dan moet je nog iets verder lopen en de berg beklimmen om zo bij het huis van de camping beheerder naar de wc te gaan of te douchen. Maar dat moet je niet aan de grote klok hangen anders weten de rest van de camping gasten het ook en staat daar ook een rij. Dus laat de jeugd zich maar vermaken in het zeeeeerrr gedateerde toilet gebouw, dan lopen wij wel iets verder. )

Maar goed voor zover het kleine intermezzo, terug naar de waan van de dag. De tent is weer stormvast en wij plan du campagne gemaakt voor vandaag. Het Edvard Grieg museum staat op het programma (Edvard Grieg de Noorse Componist bekend van vele muziek stukken bv waar onder Peer Gynt prelude morning HUHUH hoor ik de meeste alweer denken wat is dat nu weer voor muziek. Even googlen of terug denken aan een oud reclame spotje van Mona, waar twee aardbeien rond drijven in de yoghurt en waar als periscoop een banaan boven komt die de aardbeien achtna zit.) En als 2^de doel de Botanische tuinen (Arboretet og Botanisk hage Milde) dit is een verzameling bloemen, planten, struiken en bomen verspreid over 60 hectare landgoed.

Het Evard Grieg Museum in Trolhaugen bereik je door over een laantje omringt door oude bomen (soort van tuinpad van mijn vader (Wim Sonneveld)). Na een kaartje te hebben gekocht de expositie over het leven van Edvard Grieg bezocht, met wat attributen van hem en verhalen etc. Hierna een stukje lopen naar het huis waar hij heeft geleefd en gewerkt en naar het tuinhuisje waar hij de muziek componeerde met uitzicht over het fjord. Als laatste een korte wandeling naar zijn graf wat is uitgehouwen in de rots, op zijn geliefde plek en waar later de urn van zijn vrouw ook is bij gezet. Beetje macaber dat dit zo’n toeristische trekpleister is en dat daar zich drommen Japanners zich laten vereeuwigen op de foto.

Na het museum bezoek weer in de auto, op naar Milde en de botanische tuin. Aldaar aangekomen over een klimmend en dalend pad naar de tuinen gelopen en aan de waterkant op een steen in de zon een broodje gegeten. En even op de telefoon gekeken of er toevallig cache’s in de buurt lagen. Jawel één op 100 meter afstand! Die konden we toch niet lagen liggen. Nicolette had deze nano snel gevonden. Verder door de tuinen langs de enorme verzameling rododendrons (een collectie van 1000 soorten) op naar de tweede cache deze was iets moeilijker te vinden, maar uiteindelijk gevonden. Na een wandeling door het park besloten weer terug te keren naar de auto via een bospaadje slingerend rond de berg en op de parkeer plaats om het af te leren nog een cache in het bos gevonden.

Op weg naar de camping gestopt bij een groot winkel centrum (soort van zuidplein) en bij de Burger King een hapje gedaan en gebruik gemaakt van de Wifi van de buurman “Hot Wok” voor de nodige info voor de volgende dag. Terug bij de tent was de lading Franse jeugd ingewisseld voor een nieuwe groep lekkuhh en deze keer dichter bij onze tent. Maar eerlijk is eerlijk na 23:00 was de rust wel weer gekeerd verder geen last van gehad.

Overigens heeft ons tentje tijdens onze afwezigheid de wind wel doorstaan op een scheerlijn na waarvan de haring uit de grond was getrokken. We hebben deze weer opnieuw strak gezet en de spijker haring vervangen door een platte voor eventuele volgende windvlagen.

Omdat we toch al van plan waren om de volgende dag te vertrekken hebben we de auto al grotendeels ingepakt dat scheelde de volgende dag weer in zuivere inpaktijd (en dat zouden we achteraf nodig hebben). Rond 21:00 uur ging de wind liggen en hadden we een stille nacht voor de boeg (geen geflapper van het tentdoek en gehuil van de wind).

Martin