Vandaag staat de Preikestolen op het programma, volgens onze buren was het makkelijk te doen maar je moet er wel vroeg naar toe en dat bleek later in de middag waarom. Dus vroeg uit de veren snel wassen en ontbijten, nog wat extra brood voor onderweg. De rugzakken ingepakt en de water flessen gevuld. En om 8:10 vingen we onze uitdaging aan eerst een 50 tal km's naar de preikestolenfjellstue en de parkeerplaats waar we onze auto hebben neer gezet. Wij ons wandel gereed gemaakt dus bergschoenen aan rugzakken om gegespt enz en dus oppad. In de morgen was het nog wat vochtig en hingen de wolken nog laag op de berg. De parkeerplaats af en langs het grote bord met de kaart, de hoogte en afstanden en dat je met goede schoenen opstap moet enz enz oja en met een goede wandel conditie !

De eerste meters begonnen al veel belovend lekker stijgen door een vochtig bos op een normaal wandelpad, maar al snel veranderde dit in een bolderweg zeg maar rotsen in allerlei vormen en formaten. Hijgend als een molenpaard kwamen we aan op het eerste niveau en we elkaar aankeken het zou toch makkelijk te doen zijn volgens onze noorse buren hahahahaha not... door de mist ( de laaghangende bewolking zag je de top van de eerste berg niet eens, maar goed ook weetje ook niet hoever je nog moet. Langzaam maar zeker daalde het pad weer en steeg het ook weer ( gelukkig voor ons want we moesten wel omhoog.) de draaide het pad door het bos over diverse open plekken door een soort moerasachtig gebied weer langzaam omhoog. We zouden er toch wel bijna zijn zeker he een info bordje aaahhh wel nee pas de eerste hobbel gehad we hadden dus nog wel even te gaan. Na het laatste moerasveld verdwenen de mensen weer in het bos en als je omhoog keek zag je in het zadel van twee bergen gekleurde stipjes bewegen aaahaaa daar gaat de route heen. Dit stukje klauter en klim werk over rotsen heette de Crux en dat was volgens insiders het lastigste deel van de tocht omdat het vrij steil is voor zowel het stijgen en straks weer het dalen. Na een poos klimwerk hadden we eindelijk de top van het zadel bereikt, nu zal het toch wel wat makkelijker worden hahahaha nej zo als de noren zeggen nee dus. Nog diverse slinger paadjes moeten nemen en afdalingen waarvan je dacht hier ga ik op mijn kont vanaf maar ja dan is alles weer nat dus is het ons toch weer gelukt om het vlakkere deel te bereiken. Vanaf hier nog wat kleine meertjes gepasseerd en op naar een lang stuk vals plat en uit eindelijk jawel een klifroute met bruggetjes en ketting werk op naar de Preikestolen maar voordat je dat kon bereiken nog wel even een richeltje over langs de berg wand. Als je dan naar rechts keek is 600 mtr toch wel erg diep en ver omlaag. Maar goed toch weer gelukt en het doel bereik. Maar om nu te zeggen lekker alleen nou nee hoe later op de dag hoe drukker het werd je ziet werkelijk allerlei figuren van allerlei pluimage van mensen die de berg op rennen tot ploeteraarts en mensen in hun zondagse kleding waarvan je denkt hoe hou je het schoon witte gympen en die bleven wit ( dat lukt ons met de berg schoenen niet eens overal modderspetters en vieze vegen ) zou er toch stiekem een geheime doorgang zijn geweest met een lift ??? of zouden ze zijn afgezet met de heli. Maar nee later kwamen ze weer tegen maar nog steeds geen spetter vuil. Maar goed onze afdaling brak aan maar aangezien de Preikestolen zo erg toeristisch is dat er jaarlijks meer dan 100.000 man op af komt sta je in de file bij sommige passages en duurt het allemaal langer dan de bedoeling was. Uit eindelijk toch weer heelhuids beneden gekomen en snel naar de auto en zitten, water drinken en de natte zooi uit en schone droge kleding aan. Toen we weer een beetje mens waren geworden zijn we weer op weg gegaan richting de tent maar eerst een Hjelmeland bij de coöp eten in geslagen en lekker zitten en bij komen in de stoel voor de tent van deze inspannende dag van ca. 6 uur klimmen klauteren en afdalen.

Gr Martin & Nicolette