Preikestolen

Vandaag staat de Preikestolen op het programma, volgens onze buren was het makkelijk te doen maar je moet er wel vroeg naar toe en dat bleek later in de middag waarom. Dus vroeg uit de veren snel wassen en ontbijten, nog wat extra brood voor onderweg. De rugzakken ingepakt en de water flessen gevuld. En om 8:10 vingen we onze uitdaging aan eerst een 50 tal km's naar de preikestolenfjellstue en de parkeerplaats waar we onze auto hebben neer gezet. Wij ons wandel gereed gemaakt dus bergschoenen aan rugzakken om gegespt enz en dus oppad. In de morgen was het nog wat vochtig en hingen de wolken nog laag op de berg. De parkeerplaats af en langs het grote bord met de kaart, de hoogte en afstanden en dat je met goede schoenen opstap moet enz enz oja en met een goede wandel conditie !

De eerste meters begonnen al veel belovend lekker stijgen door een vochtig bos op een normaal wandelpad, maar al snel veranderde dit in een bolderweg zeg maar rotsen in allerlei vormen en formaten. Hijgend als een molenpaard kwamen we aan op het eerste niveau en we elkaar aankeken het zou toch makkelijk te doen zijn volgens onze noorse buren hahahahaha not... door de mist ( de laaghangende bewolking zag je de top van de eerste berg niet eens, maar goed ook weetje ook niet hoever je nog moet. Langzaam maar zeker daalde het pad weer en steeg het ook weer ( gelukkig voor ons want we moesten wel omhoog.) de draaide het pad door het bos over diverse open plekken door een soort moerasachtig gebied weer langzaam omhoog. We zouden er toch wel bijna zijn zeker he een info bordje aaahhh wel nee pas de eerste hobbel gehad we hadden dus nog wel even te gaan. Na het laatste moerasveld verdwenen de mensen weer in het bos en als je omhoog keek zag je in het zadel van twee bergen gekleurde stipjes bewegen aaahaaa daar gaat de route heen. Dit stukje klauter en klim werk over rotsen heette de Crux en dat was volgens insiders het lastigste deel van de tocht omdat het vrij steil is voor zowel het stijgen en straks weer het dalen. Na een poos klimwerk hadden we eindelijk de top van het zadel bereikt, nu zal het toch wel wat makkelijker worden hahahaha nej zo als de noren zeggen nee dus. Nog diverse slinger paadjes moeten nemen en afdalingen waarvan je dacht hier ga ik op mijn kont vanaf maar ja dan is alles weer nat dus is het ons toch weer gelukt om het vlakkere deel te bereiken. Vanaf hier nog wat kleine meertjes gepasseerd en op naar een lang stuk vals plat en uit eindelijk jawel een klifroute met bruggetjes en ketting werk op naar de Preikestolen maar voordat je dat kon bereiken nog wel even een richeltje over langs de berg wand. Als je dan naar rechts keek is 600 mtr toch wel erg diep en ver omlaag. Maar goed toch weer gelukt en het doel bereik. Maar om nu te zeggen lekker alleen nou nee hoe later op de dag hoe drukker het werd je ziet werkelijk allerlei figuren van allerlei pluimage van mensen die de berg op rennen tot ploeteraarts en mensen in hun zondagse kleding waarvan je denkt hoe hou je het schoon witte gympen en die bleven wit ( dat lukt ons met de berg schoenen niet eens overal modderspetters en vieze vegen ) zou er toch stiekem een geheime doorgang zijn geweest met een lift ??? of zouden ze zijn afgezet met de heli. Maar nee later kwamen ze weer tegen maar nog steeds geen spetter vuil. Maar goed onze afdaling brak aan maar aangezien de Preikestolen zo erg toeristisch is dat er jaarlijks meer dan 100.000 man op af komt sta je in de file bij sommige passages en duurt het allemaal langer dan de bedoeling was. Uit eindelijk toch weer heelhuids beneden gekomen en snel naar de auto en zitten, water drinken en de natte zooi uit en schone droge kleding aan. Toen we weer een beetje mens waren geworden zijn we weer op weg gegaan richting de tent maar eerst een Hjelmeland bij de coöp eten in geslagen en lekker zitten en bij komen in de stoel voor de tent van deze inspannende dag van ca. 6 uur klimmen klauteren en afdalen.

Gr Martin & Nicolette

Fjorden tocht

Zonnige dag

Zo vandaag begint in iedergeval goed de zon, maar de weersvoorspellingen voor de komende dagen in de gebieden waar we eigenlijk naar toe zouden willen, worden gedwarsboomt door een fijn hoge druk gebied boven nederland wat aan de boven zijde de regen langs onze kant stuurt.

Dus hebben we besloten om maar een paar dagen langer te blijven op de plek waar we nu zitten en te genieten van het moois wat hier is. Misschien nog wel opjacht naar een cache in de buurt, lekker lezen en van de droge momenten genieten. Dus sluit ik nu af en ga ik snel in de zon zitten nu het nog kan.

Tot laterssss

Overigens hebben we een stukje taart gekocht op het festival gisteren in Stavanger en zullen dat straks onder het genot van een bakje thee en koffie nuttigen. Op je verjaardag natas !!, helaas waren er hier geen kaarsjes voor in de taart

Daagje Stavanger

Over 24 juli kunnen we erg kort zijn regen regen en nog eens regen en tussendoor nog wel de kleine tent kunnen drogen in de spaarzame droge periode. Dus hebben we ons maar vermaakt met lezen. Maar vandaag zou het volgens de voospelingen mooi weer worden, de natuur last zich natuurlijk niet leiden volgens een app op de iphone, dus begon de dag met regen. Tegen het middag uur in de auto gestapt en richting Tau gereden om hier de ferry te nemen naar Stavanger. Hoe dichter we bij Tau kwamen hoe zonniger het werd dus dat gaf goede hoop voor de rest van de dag. Een kleine 45 min op de ferry en we kwamen aan in een druk Stavanger maar tomtoms leide ons keurig nasr de door ons gekozen parkeergarage. Gezien de toegangs deuren leek het wel een bunker maar goed je auto kon je er ook goed stallen. Eenmaal buiten stonden we in een oud gedeelte van de stad , er bleek ook een soort van festival te zijn langs de haven over al eet tentjes en ern drukke menigte en een stukje holland de Rottetdam van de holland america lijn lag afgemeerd langs de kade. Aan de andere kant van de haven aangekomen zijn we door de oude stad gelopen en door het stadspark nu opzoek naar wat te eten. In restaurant Egon vanwaar we nu gebruikmaken van het gratis wifi signaal om het blog bij te werken en te eten natuurlijk ( eerst de inwendige mens en daarna het blog ;o) ). Voor zover maar weer het eten is op en het verhaal tot zover ook dus gaan we weer oppad en zal ik het proberen vanavond af te maken. Gr vanuit Stavanger. Martin en Nicolette

Zo weer terug bij de camping en jawel in de buurt een open internet verbinding maar helaas te zwak om daar op mee te liften en foto's te uploaden. Dan maar een Hotspot gemaakt met de telefoon en zodoende weer een paar foto's kunnen uploaden.

Foto's

Rustdag Fister

Het bleef nog lang stil deze morgen behalve dan wat vertrekkende campers. Maar nog geen Frans woord gehoord, dus dat wordt lekker rustig op je gemak douche. En jawel op het moment suprême komen de fransen prinsen en prinsessen onwakend uit hun schoonheidsslaapjes in colonne naar het toilet gebouw. Nu nog opschieten maar helaas te laat, niet douche dan maar een nog onbezet hokje in geschoten met een wastafel hebben is hebben hahahaha. Nicolette had het beter bekeken die wachtte het vertrek af van onze Franse vrienden en kon op haar gemak de douche gebruiken.

In de morgen vielen de eerste spetters alweer dus wat plannen gemaakt voor vandaag, als eerste het dorpje Hjelmeland bekijken om te zien of er toevallig een winkel op zondag open is. Maar helaas niet dus, maar gelijk maar van de gelegenheid gebruik gemaakt om wat Noorse flappen te tappen uit de mini bank. Maar er is nog een groter dorpje in de buurt dan de plek waar wij ons kampement hebben opgeslagen wellicht is daar nog wat open. Op weg naar Årdal reden we langs een cache dus die konden we natuurlijk niet laten liggen, op de parkeerplaats waar de cache verstopt zou liggen stond een camper. Maar hier geen teken van leven dus dat leverde geen gevaar voor ontdekking. Uitgerekend toen we wilde uitstappen stopt er een Nederlandse auto met een stel erin met de regenjassen aan en het had er alle schijn van dat ze ook opzoek waren naar dat cache. Ze hielden zich wel verdacht op de vermeende vindt plaats. Uiteindelijk stapte ze weer in de auto en was het onze buurt. Het was even zoeken en de Noorse hint begrijpen Unter Ingvaldstad nou daar hoef je geen wiskunde voor gestudeerd te hebben “onder Invaldstad “ en laat er nu een naamplaatje op de elektriciteitsmast staan met Invaldstad na een rondje te hebben gelopen langs het huisje wat aan de paal vast stond ( en op palen stond ) lag daar in het gras onder en steen een klein doosje omringt door velletjes wc papier in het gras. Het was hier niet alleen een parkeerplaats met picknick plaats, maar dus ook een soort van openbaar toilet bahhhhh !?!?! maar gezien de logs waren er nog meer cachers die het niet konden vinden behalve het wc papier “Fant dessverre ikke Annet enn toalettpapir” maar ja toch maar gelogd en de desinfecterende handdoekjes in de auto gebruikt. Wat een hobby je moet er wat voor over hebben hahahaha. Na deze vondst door gereden over slinger weggetjes naar Årdal om tot de conclusie te komen dat ook daar de winkels dicht waren. Bij het benzine station een broodje warme worst gegeten en toen door de regen weer naar de tent. Het werd tijd om de blog aan te vullen in een word document en als de tijd daar is als we wifi hebben om deze te posten in ons reismeeblog dus zo gezegd zo gedaan en zit ik lekker te typen in de voortent terwijl de regen op het tentdoek tikt.

Martin

Reis Bergen - Fister

Vanmorgen  wakker geworden door het getik van de regen pfffff jahoor al twee dagen zonnig weer en uitgerekend op de dag van het vertrek, regen. Gelukkig werd het een beetje minder met de regen zodat we de rest van de tent inventaris redelijk droog in de auto konden krijgen. Nu alleen de tent nog, maar toen begon het weer wat harder te regenen, och de boel is toch al nat, natter kan toch niet. Dus de tent opgevouwen en in een grote plastic zak gestopt en boven in de dakkoffer gelegd, zo weer een klus geklaard. De berg op naar de gemeenschappelijke ruimte om nog te ontbijten alvorens we naar het Zuiden gaan afzakken.

Na het ontbijt en nog een keer naar de wc zijn we weer op pad gegaan richting Stavanger. Bij de plaats Halhjem de ferry op naar Sandvikvåg. Omdat je bij dit soort overtochten niet in de auto mag blijven zitten, zijn de ferries voorzien van wachtruimte en zelfs een zelfbedienings kiosk waar je koffie en andere snacks kunt kopen. Hier een grote kop thee, koffie en een soort pannekoek met boter gekocht om tijdens de reis te nuttigen.

Een maal aan de overkant weer in de auto en de route vervolgen op naar de volgende ferry, TomTom wist een korte weg richting de volgende kampeer bestemming en leidde ons van de “grote “weg af via een B weg naar een klein dorpje met een ferry alleen jammer dat deze pas weer om 18:45 ging en een aantal eilanden aan deed en dan nog maar de vraag wanneer de volgende zou gaan. Dus maar weer terug naar de E39 richting Stavanger, op onze weg ook een aantal tunnels onder de fjorden door. Je zou in deze tunnels haast gaan denken hoe diep zouden ze zijn want je bleef maar afdalen zou het “till the center of the earth “ zijn?! Maar gelukkig ze gingen toch ook weer omhoog.  De volgende ferry diende zich alweer aan op naar Stavanger na een half uurtje varen en het nuttigen van wat fris en een pølse  een warme worst met spek in een broodje. Nu met de auto door naar het centrum van Stavanger om de laatste ferry van vandaag te nemen van Stavanger naar Tau. Bij het oprijden van de ferry huh hoe gaan we die betalen?? Nergens geen hokje of persoon met een geld tas en ticket apparaat. Bleek dus dat je of binnen op de ferry aan een loket moest betalen of bij een medewerker die rond liep tussen de wachtende reizigers, ook weer wat geleerd zo kan het dus ook.

Bij aankomst nog een 40 tal km’s te gaan naar Fisker een plaatse aan een fjord waar de volgende camping is. Op de camping was de receptie dicht maar op de deur stond dat je een mooi plekje mocht uitkiezen en dat je vanaf 18:00 je kon aanmelden. Dus zogezegd zo gedaan de Papegaaiduiker op gezet en tegen de tijd dat deze stond was de receptie open en hebben we ons aangemeld. Alleen jammer dat ze hier geen Wifi hebben dus het uploaden van het vakantie Blog zal wat moeizaam gaan (misschien via de telefoon proberen), wel elektriciteit dus onze koelkast staat weer te snorren en we kunnen alles weer makkelijk opladen en desnoods een filmpje kijken op de laptop om zo de opgegeven regen te trotseren . Maar wat krijgen we nu een 3 tal busjes met Zweedse en Deense kentekenplaten vol met Franse jongeren.. Whoehaaaaaaaa! Nee, niet weer, he !!??!!. In de avond nog een rondje gewandeld en zo een stukje van de omgeving gezien en de kleine tent opgezet om te laten drogen, dit is deels gelukt omdat de eerste spetters alweer uit de lucht kwamen vallen.

Martin

Grieg museum & botanische tuin Bergen

Ondanks de zon stak er toch een straffe wind op windkracht 5 met windstoten tot 7 en dan te bedenken dat ons tentje op een heuveltje staat op de rand van een klif. Bescherming tegen de wind van 0,0. Dus hebben we de tarp maar weggehaald uit voorzorg, dat zou toch maar een grote windvanger zijn geweest. Maar ja.. hoe nu het water te warmen op een 1 pits gasbrandertje, dit duurt het eeuwen voordat het water warm wordt (hier kun je heel de gasfles op leeg stoken met die wind die de gasvlam deels uitblaast). Dus dan maar in de tent en jawel binnen 5 min thee water! Na het ontbijt nog snel even wassen voor de Franse invasie het gebouw weer heeft ingenomen. (dit behoeft een kleine uitleg : De camping waar we op staan is kleine, maar wel een erg mooie camping. Je moet met de auto over een klein heuvelachtig berg weggetje langs de kust om bij de zeecamping te komen (caravans en campers kunnen er niet terecht). Je moet heel voorzichtig rijden met de auto want anders raak je de bodem en als je de heuveltjes overrijdt zie je over de motorkap niet waar je rijdt, beetje te veel naar links of naar rechts of je staat met je wiel over de rand. Maar goed omdat de camping maar klein en kneuterig is, is het toiletgebouw dat ook. Een klein houten gebouwtje met daarin 2 wc’s en 1 douche voor de heren en idem voor de dames. Kortom eigenlijk al te klein voor de regulieren camping gasten, maar als je ook nog eens een buslading vol in dit geval Franse kinderen of jeugd toelaat op de camping dan zijn 2 douches en 4 wc’s erg weinig en als de Franse prinsen en prinsessen toilet maken ben je zo een paar uur verder en als je dan nodig naar de wc moet tsjaaaaa. Wat dan tegen een boom!? Nee hoor, dan moet je nog iets verder lopen en de berg beklimmen om zo bij het huis van de camping beheerder naar de wc te gaan of te douchen. Maar dat moet je niet aan de grote klok hangen anders weten de rest van de camping gasten het ook en staat daar ook een rij. Dus laat de jeugd zich maar vermaken in het zeeeeerrr gedateerde toilet gebouw, dan lopen wij wel iets verder. )

Maar goed voor zover het kleine intermezzo, terug naar de waan van de dag. De tent is weer stormvast en wij plan du campagne gemaakt voor vandaag. Het Edvard Grieg museum staat op het programma (Edvard Grieg de Noorse Componist bekend van vele muziek stukken bv waar onder Peer Gynt prelude morning HUHUH hoor ik de meeste alweer denken wat is dat nu weer voor muziek. Even googlen of terug denken aan een oud reclame spotje van Mona, waar twee aardbeien rond drijven in de yoghurt en waar als periscoop een banaan boven komt die de aardbeien achtna zit.) En als 2^de doel de Botanische tuinen (Arboretet og Botanisk hage Milde) dit is een verzameling bloemen, planten, struiken en bomen verspreid over 60 hectare landgoed.

Het Evard Grieg Museum in Trolhaugen bereik je door over een laantje omringt door oude bomen (soort van tuinpad van mijn vader (Wim Sonneveld)). Na een kaartje te hebben gekocht de expositie over het leven van Edvard Grieg bezocht, met wat attributen van hem en verhalen etc. Hierna een stukje lopen naar het huis waar hij heeft geleefd en gewerkt en naar het tuinhuisje waar hij de muziek componeerde met uitzicht over het fjord. Als laatste een korte wandeling naar zijn graf wat is uitgehouwen in de rots, op zijn geliefde plek en waar later de urn van zijn vrouw ook is bij gezet. Beetje macaber dat dit zo’n toeristische trekpleister is en dat daar zich drommen Japanners zich laten vereeuwigen op de foto.

Na het museum bezoek weer in de auto, op naar Milde en de botanische tuin. Aldaar aangekomen over een klimmend en dalend pad naar de tuinen gelopen en aan de waterkant op een steen in de zon een broodje gegeten. En even op de telefoon gekeken of er toevallig cache’s in de buurt lagen. Jawel één op 100 meter afstand! Die konden we toch niet lagen liggen. Nicolette had deze nano snel gevonden. Verder door de tuinen langs de enorme verzameling rododendrons (een collectie van 1000 soorten) op naar de tweede cache deze was iets moeilijker te vinden, maar uiteindelijk gevonden. Na een wandeling door het park besloten weer terug te keren naar de auto via een bospaadje slingerend rond de berg en op de parkeer plaats om het af te leren nog een cache in het bos gevonden.

Op weg naar de camping gestopt bij een groot winkel centrum (soort van zuidplein) en bij de Burger King een hapje gedaan en gebruik gemaakt van de Wifi van de buurman “Hot Wok” voor de nodige info voor de volgende dag. Terug bij de tent was de lading Franse jeugd ingewisseld voor een nieuwe groep lekkuhh en deze keer dichter bij onze tent. Maar eerlijk is eerlijk na 23:00 was de rust wel weer gekeerd verder geen last van gehad.

Overigens heeft ons tentje tijdens onze afwezigheid de wind wel doorstaan op een scheerlijn na waarvan de haring uit de grond was getrokken. We hebben deze weer opnieuw strak gezet en de spijker haring vervangen door een platte voor eventuele volgende windvlagen.

Omdat we toch al van plan waren om de volgende dag te vertrekken hebben we de auto al grotendeels ingepakt dat scheelde de volgende dag weer in zuivere inpaktijd (en dat zouden we achteraf nodig hebben). Rond 21:00 uur ging de wind liggen en hadden we een stille nacht voor de boeg (geen geflapper van het tentdoek en gehuil van de wind).

Martin